அந்தணர் என்போர் பார்ப்பனரா?
கவிஞர் கலி.பூங்குன்றன்
‘பிராமணர்கள் மீதானால் வன்கொடுமையாகாதா?’ என்ற ‘தினமணி’ நடுப்பக்கக் கட்டுரைக்குப் (30.10.2024) பதிலடி 1.11.2024ஆம் தேதி ‘விடுதலை’யில் கொடுக்கப்பட்டது. அதன் தொடர்ச்சியே இந்தக் கட்டுரை.
“சங்க காலத்துக்கு முன்பிருந்தே தமிழ் சமுதாயத்தின் பாரதிய பண்பாட்டின் பிரிக்க முடியாத அங்கமாக அந்தணர்கள் வந்திருக்கின்றனர். திருக்குறளில் குறிப்பிட்டிருக்கும் ஒரே ஜாதிப்பிரிவு அந்தணர் மட்டுமே!”
– இது ‘தினமணி’யில் வெளிவந்துள்ள கட்டுரையின் நயவஞ்சக நஞ்சின் சாரம்.
‘பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும்’ என்ற குறளில் ஒரே ஒரு ஜாதி இருக்கிறதாம் – அது அந்தணர் என்னும் ஜாதியாம்.
இதைப் புரட்டு என்ற அளவில் மட்டும் முடக்கிவிடக் கூடாது. திருக்குறள் ஒரு சமத்துவ நூல் – மனிதனை மனிதனாகப் பார்க்கும் – ‘பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும்’ என்ற தத்துவத்தைக் கருப்பொருளாகக் கொண்ட நூல் என்ற பெருமையைக் குலைக்க வேண்டும் என்ற உள்நோக்கம் இதில் உள்ளடக்கமாக ஒளிர்ந்திருப்பதைக் கவனிக்கத் தவறக் கூடாது. திருக்குறளைப் பற்றி இவாளின் பார்வை என்ன?
திருக்குறள் வெளி உலகத்துக்கு வந்த நிலையில், அதன் வெளிச்சத்தின் முன் பகவத் கீதை ‘‘பஷ்பம்” ஆகிவிட்டது. அந்த ஆத்திரத்தில் அவாளுக்கே உரித்தான விஷத்தைக் கக்குகின்றனர்.
இதோ சில எடுத்துக்காட்டுக்கள்:
2.4.1982 அன்று ஈரோட்டில் திருக்குறள் முனுசாமி தலைமையில் நடைபெற்ற திருக்குறள் பேரவை 4ஆம் ஆண்டு விழாவில் நிறைவேற்றப்பட்ட தீர்மானம்:
“திருக்குறளில் உள்ள அறத்துப்பாலை, அதிலும் முதல் பத்து குறட்பாக்களை மட்டும் மாணவர்களுக்கு சொல்லிக் கொடுத்து விட்டு, பொருட்பால், காமத்துப்பாலை சொல்லிக் கொடுக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை என்று காஞ்சி மடத் தவைரான தவத்திரு ஜெயேந்திர சரஸ்வதி துறவியார் திருக்குறளைப் பற்றி திரிபான முறையில் தம் கருத்தைக் கூறியிருப்பது, அதிர்ச்சியையும், வருத்தத்தையும் தருகிறது. காஞ்சி மடத்தார் அடுத்தடுத்து திருக்குறளைப் பற்றி புறங்கூறி வருவதற்கு கண்டனம் தெரிவிப்பதுடன், அக்கருத்துக்களைத் திரும்பப் பெற வேண்டுமென காஞ்சி மடத்தை ஈரோடு திருக்குறள் பேரவை கேட்டுக் கொள்கிறது.”
* * * * *
மதுரைத் தொழில் அதிபர் சீதாராமன் என்பவருக்கு கைங்கரிய சிரோன்மணி என்ற விருதை வழங்கிய காஞ்சி சங்கராச்சாரியார் ஜெயேந்திர சரஸ்வதி,
“நல்லவர்களை வாழ்த்தும் பழக்கம் வெகு காலமாக இருந்து வருகிறது. சீதாராமன் தமிழுக்கும், திருக்குறளுக்கும் சேவை செய்து வருகிறார். அவருக்கு இந்த விருது வழங்குவது பொருத்தமானது.
திருக்குறளில் உள்ள அறத்துப்பால் கிட்டத்தட்ட பகவத் கீதையின் தமிழாக்கமே ஆகும். வாழ்வின் வழிமுறைகளும், குறிக்கோளும் அதில் தெளிவாக தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது” என்று கூறியுள்ளார். (‘தினத்தந்தி’, 15.4.2004)
ஏதோ சின்னஞ்சிறு சங்கராச்சாரியார் உளறிக் கொட்டி விட்டார் என்று கடந்து போக முடியாது.
பார்ப்பனர்கள் தலையில் தூக்கி வைத்து ஆடும் மகாமகா பெரியவாள் என்று விண்ணுக்குத் தூக்கிக் காட்டும் காஞ்சி மூத்த சங்கராச்சாரியார் திருவாளர் சந்திரசேகரேந்திர சரஸ்வதியின் கருத்து திருக்குறளைப் பற்றி என்ன என்பதைத் தெரிந்து கொண்டால் கடித்தவுடனேயே சாகடிக்கும் பாம்புக்கு ‘‘நல்ல பாம்பு” என்று பெயர் வைத்ததுதான் நினைவிற்கு வரும்.
ஆண்டாள் பாடிய திருப்பாவை எனும் நூலில் ‘தீக்குறளைச் சென்றோதோம்!’ என்ற வரிக்குத் “தீய திருக்குறளை ஓதமாட்டோம்” என்று பொருள் சொன்ன பேர்வழிதான் அவர். ‘குறளை’ என்றால் கோள் சொல்லுதல் என்ற பொருள் தெரியாதா? தெரியாது என்றால், அது அவரின் அறியாமையைக் காட்டும். தெரியும், ஆனால் இப்படியொரு பொருளைச் சொல்லுவது அவாளுக்கே உரித்தான துவேஷத்தைத்தான் வெளிப்படுத்தும்.
திருக்குறளில் அந்தணர் என்ற சொல் எந்தப் பொருளில் கூறப்பட்டது?
அந்தணர் என்போர் அறவோர்மற் றெவ்வு யிர்க்கும் செந்தண்மை பூண்டொழு கலான்.
எவ்வகைப்பட்ட உயிருக்கும் செம்மையான அருளை மேற்கொண்டு ஒழுகுவதால் அத்தகைய அறவோரே அந்தணர் எனப்படுவோர் ஆவார்.
என்பது இதன் பொருள். இது எப்படி ஒரு குறிப்பிட்ட ஜாதியை – பார்ப்பனரைக் குறிக்கும்? ‘தினமணி’ மூலம் பார்ப்பனர்கள் அம்பலப்பட்டு விட்டார்களே!
எல்லா உயிர்களையும் சமத்துவமாகக் கருதும் அருளான குணத்தைக் கொண்ட திருக்குறள் கூறும் அருளை (அன்பின் குழவியை) மூர்க்கக் குணம் கொண்ட – எதிலும் பிரித்தாளும் புத்தியைக் கொண்ட பிறப்பிலேயே உயர்வு தாழ்வு பார்க்கிற – கற்பிக்கிற வெறுக்கிற – குறிப்பிட்ட பார்ப்பன ‘உயர்ஜாதி’ டப்பாவுக்குள் அடைக்கும் பித்தலாட்டத்தை என்ன சொல்ல!
சதுர்வர்ணம் மயா சிருஷ்டம் குண – கர்ம விபாசக
(கீதை அத்தியாயம் 4, சுலோகம் 13)
“நான்கு வருணங்கள் என்னால் உண்டாக்கப் பட்டவை, அவரவர்களுக்குரிய கருமங்களை அவரவர் மீறாமல் செய்ய வேண்டும் அதனை மாற்றி செயல்பட வைக்க, அந்த வர்ணதர்ம உற்பத்தி யாளனாகிய என்னால் கூட முடியாது” என்கிறார் கிருஷ்ணன் கீதையில்.
பிறப்பின் அடிப்படையில் வர்ணத்தை – அதன் அடிப்படையிலான ஜாதியைப் பகவானே படைத்தார் என்று சொல்லும் நிலை வந்தால், அந்தப் பகவானே கடும் விமர்சனத்துக்கு ஆளாகி, அவன் அருளியதாகச் சொல்லப்படும் கீதை கழிசடையாகக் குப்பைத் தொட்யில் தூக்கி எறியப்பட்டு விடும் என்பதால், சோ ராமசாமி அய்யர் போன்றவர்கள் குணத்தின் அடிப்படையில் தான் பகவான் கிருஷ்ணன் வர்ணங்களைப் படைத்தார் என்று குறுக்குச் சால் ஓட்டப் பார்த்தார்கள். (தினமணிக்கு இடிக்குமே!).
ஆனால் பார்ப்பனர்கள் தூக்கி சுமக்கும் லோகக் குருவான சிறீமான் காஞ்சி சங்கராச்சாரியார் சந்திரசேகரேந்திர சரஸ்வதியே இந்தக் கூட்டத்தின் வியாக்கியானப் புத்தியின் முதுகெலும்பையும், உள்ளி மூக்கையும் உடைத்தெறிகிறார்.
இதோ அந்த ஜகதாலக் குரு பேசுகிறார்.
“ஒருநாள் ஆதி சங்கரர் ஸ்நானத்திற்குப் போகிறார். ஒரு தாழ்த்தப்பட்டவர் எதிரே வருகிறார். சங்கராச்சாரியார் ‘எட்டிப்போ’ என்று சொல்லுகின்றார்.
அதற்கு அந்தத் தாழ்த்தப்பட்ட தோழர் ‘எட்டிப்போ’ என்றது ஆத்மாவையா? உடலையா?’ என்று எதிர் கேள்வி கேட்கிறார்.
ஆதிசங்கரர் அதிசயப்பட்டார் ‘நீ தாழ்த்தப்பட்டவன் அல்ல, என் ஞானாசிரியன்’ என்றார்.
“இந்த சுலோகத்தை வைத்துக் கொண்டு சிறீஆச்சாரியார்கள் (ஆதிசங்கரர்) தீண்டாமையை ஒழித்து விட்டதாகச் சிலர் அர்த்தம் சொல்லுகிறார்கள். (குறிப்பு: இந்த இடத்தில் ‘சோ’வின் மூடு திரை கிழிகிறதே!).
சுலோகம் தீண்டாமையை ஸ்தாபிப்பதாக நமக்குத் தோன்றுகிறது. எந்த சிந்தாந்தத்தில் ஒருவருக்கு முன்பாக ஆசை இருக்கிறதோ, அதற்குத் தகுந்தபடி அவர்கள் ஸ்லோகங்களுக்கு வேறு அர்த்தம் செய்து கொள்கிறார்கள். தீண்டாமை சேமகரமானது என்ற எண்ணம் தமக்கு இருப்பதால் அநாதியாக நாம் இப்படி அர்த்தம் கொள்கிறோம்.
ஒரு பார்ப்பனரே சொல்லுகிறார்
“தீண்டாமை என்பது சமயம் சம்பந்தப் பட்டு இருக்கிறது. அதைச் சமய சம்பந்தப்படுத் தினால்தான் தீர்க்க முடியும். நான் ஒரு பிராமணன் என்ற முறையிலும், ஒடுக்கப்பட்ட மக்களுக்குத் தலைவன் என்ற முறையிலும் உங்களிடம் பேசுகின்றேன். நல்ல ஒழுக்கமுள்ள ஹரிஜன் எப்போது சங்கராச்சாரியார் பீடத்தில் அமருகின்றாரோ, அப்போதுதான் தீண்டாமை ஒழிந்ததாகக் கருத முடியும்”
– டாக்டர் கலேல்கர்
(‘‘பெரியார் படைக்க விரும்பிய மனிதன்” மயிலைநாதன், பக். 123)
* * * * *
இந்த நிலையில் உள்ள பார்ப்பனர்கள் பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் என்று சொன்ன திருக்குறளில் கூறப்படும் அந்தணர் என்பது – ஜாதியைக் குறிக்கும் ஒரே சொல்லாம், அது பார்ப்பனர்களை மட்டுமே குறிக்கிறதாம்!
“சிறுத்தை தன் புள்ளிகளை மாற்றிக் கொண்டாலும், எத்தியோப்பியன் தன் நிறத்தை மாற்றிக் கொண்டாலும் பார்ப்பான் தன் பிறவிப் புத்தியை மாற்றிக் கொள்ளவே மாட்டான்!”
– டாக்டர் டி.எம். நாயர்
(சிறீஜெகத்குருவின் உபதேசங்கள் 2ஆம் பாகம்)
இவரால் பிறப்பின் அடிப்படையில் வர்ணம் என்பதை நியாயப்படுத்த முடியாத பலகீனத்துக்கு ஆளாகி, எனக்கு ‘அப்படி’ தோன்றுகிறது. அதனால் ‘இப்படி’ சொல்லுகிறேன் என்று வாய்ச் சாங்குளி அடிப்பதைப் பார்த்துப் பரிதாபப்படுவதைத் தவிர வேறு என்ன சொல்ல!
அது கிடக்கட்டும் – “பெண்களும், வைஸ்யர்களும், சூத்திரர்களும் பாவ யோனியிலிருந்து பிறந்தவர்கள்” என்று பகவான் கிருஷ்ணன் கீதையில் குறிப்பிடுகிறாரே (அத்தியாயம் 9, சுலோகம் 32) இதற்கு எந்த வெண்டைக்காய் விளக்கெண்ணெய் விளக்கத்தை அவிழ்த்துக் கொட்டுவார்கள்?
அய்யோ பாவம்! குளிக்கப் போய் கும்பிச் சாக்கடையில் அல்லவா குப்புற வீழ்கிறார்கள்!
“மாதர்கள் பெரும்பாலும் விபச்சார தோஷ முள்ளவர்கள்” என்கிறது மனுதர்மம்.
(அத்தியாயம் 9, சுலோகம் 19)
இப்படிப்பட்ட கூட்டம் அந்தணர்களாம் – அதை திருவள்ளுவரே ஒப்புக் கொள்கிறாராம் – தந்தை பெரியார் பிறந்த மண்ணில், சுயமரியாதை இயக்கம் பிறந்த மண்ணில் நாம் விழித்திருக்கும் போதே விளையாடும் விஷ நாகங்களை அடையாளம் காண்போம்!
– வளரும்
