மகளிர் சிந்திக்க வேண்டிய தருணம்
சதி மாதா ஆகப் போகிறதா - நமது தாய்க் குலம்?
இந்தியா ஒரே நாடு - ஈங்கு ஒரே கலாச்சாரம் - இது இந்து நாடு - இந்துக்கலாச்சாரமே நமது கலாச்சாரம் என்று கதையளப்போர் யார்? அவர்கள் எத்தகையவர்கள்? அவர் களின் இதயத்தில் குடிகொண்டு கொழுந்து விட்டு எரியும் தீ எத்தகையது? என்பதைத் தந்தை பெரியார் மொழியிலோ, திராவிடர் கழகத்தின் பிரச்சாரத்திலோ நம்ப வேண்டாம் - நம்ப வைக்கவும் வேண்டாம்!
பிறப்பில் பேதம் பேசும் இழிதன்மை கொண்டது இந்து மதம் என்று நாம் சொன்னால் ஏற்க வேண்டாம் - ஏற்கவே வேண்டாம்.
மண்ணுக்கும் கேடாய் மங்கையரை நினைக்கக் கூடிய மாபாதகச் சிந்தனை கொண்டது எது?
இந்த மனு மந்தாதாவின் இந்து மதம் என்று கூறும் கருஞ்சட்டையினர்தம் கருத்தினையும் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டாம் - கொள்ளவே வேண்டாம்!
மாறாக இந்து மதம் கூறுவதையே கவனியுங்கள். இந்து ராஜ்ஜியத்தைச் சமைக்கப் போகிறோம் என்று மீசை முறுக்கும் ஆர்.எஸ்.எஸ்.காரர்களின் கருத்தையே கவனியுங்கள், கவனியுங்கள்!
ஆர்.எஸ்.எஸின் தலைவர் - சர்சங்சாலக் மோகன் பாகவத் கூறும் மோகனசுந்தர அருள் வாக்கைக் கேளுங்கள்! கேளுங்கள்!!
கருஞ் சட்டையினர் கதறிக் கதறி கூறும் கருத்துகளை இந்த இடத்தில் கண்டிப்பாக தள்ளி வைத்து விட்டு, இந்தக் காவித் தலைவரின் கருத்து என்ன என்பதைக் காது கொடுத்துக் கேளுங்கள்! கேளுங்கள்!!
ஒவ்வொரு ஆண்டும் விஜயதசமியன்று ஆர்.எஸ்.எஸின் தலைமைப் புரியாகிய நாகபுரியில், அதன் தலைவர் அறிவிக்கும், பிரகடனப்படுத்தும் செய்தி முக்கியமானது என்று அந்தமுகாமைச் சேர்ந்தவர்கள் சொல்லுவது வழக்கம். அது போல்தான் நடந்துமுடிந்த விஜயதசமியன்று ஆர்.எஸ்.எஸின் தலைவர் திருவாளர் மோகன் பாகவத் முழங்கி யிருக்கிறார். (8.10.2019)
"இது பெண்கள் அனைவரையும் தாய்மார்களாகக் கருதப்பட்ட நாடு. பெண்களின் சுய மரியாதையைக் காக்க மாபெரும் போர்கள் நடந்த நாடு இது. அவை ராமாயணம், மகாபாரதம் போன்ற காவியங்களின் கதைக் களங்களாகவும் இருந்துள்ளன. பெண்களின் கற்புக்கு களங்கம் ஏற்படும் அபாயக் கட்டங்களில் "ஜோஹர்" போன்ற அக்கினிப் பிரவேச நிகழ்வுகளால் (உடன் கட்டையால்) பெண்கள் அமரத்துவம் பெற்ற நாடு இது. இப்படிப்பட்ட நம் நாட்டில் இன்று நடைபெற்றுவரும் சம்பவங்களைப் பார்க்கும்போது வீட்டிலும் சரி, வெளியிலும் சரி - நம் தாய்மார்களுக்கும், சகோதரிகளுக்கும் பாதுகாப்பு அறவே இல்லை என்பதை உணர முடிகிறது. இது நாம் அனைவரும் வெட்கப்பட வேண்டிய விஷயம்!" என்றார் மோகன் பாகவத்.
இப்படியெல்லாம் இதோபதேசம் செய்திருப்பவர் சாதாரணமானவர் அல்லர். ஆர்.எஸ்.எஸின் பிதாமகன் சர்சங்சாலக் ஆர்.எஸ்.எஸின் தலைமைப் பீடத்திலிருந்து பேசியிருக்கிறார் - அதுவும் இந்துக்களின் 'புனித நாளான' (?) விஜயதசமியன்று விண்டுரைத்திருக்கிறார்.
பெண்கள் தங்கள் சுய கவுரவத்தைக் காப்பாற்றிக் கொள்ள வேண்டுமானால் மரணம் அடைந்த கணவனை எரியூட்டும் போது அதனை மலர்ப் படுக்கையாகக் கருதிமனையாளும் அந்தத் தீயிலே வெந்து மடிய வேண்டும்.
அதுதான் பெண்ணின் சுயகவுரவத்துக்கும், கற்புக்கும் அணிகலன் இதனை வெள்ளைக்கார மிலேச்சர்கள் சட்டம் போட்டுத் தடுத்து விட்டார்கள்.
எமதருமைச் சகோதரிகளே! இதை ஏதோ இந்த மோகன் பாகவத்துதான் பகர்ந்து விட்டார் என்று தவறாகக் கருத வேண்டாம்.
இவர்கள் தூக்கிப் பிடிக்கும் இந்த அர்த்தமுள்ள (?) இந்து மதத்தின் ஆணி வேர்க் கலாச்சாரத்தைத்தான் காலட்சேபம் செய்திருக்கிறார்.
ஆரியர்களின் ருக்வேதம் இதனைக் கூறுகிறது.
"இன்னமும் விதவையாகாமல் மாங்கலிகளாய் இருக்கிற பெண்கள் விலையுயர்ந்த தைலம், வாசனைத் திரவியங் களுடனும், மலர்ந்த முகத்துடனும், ஆபரணாதிகள் அணிந்து எவருக்கும் முன்னதாக கணவனின் சடலம் வைக்கப்பட்ட கட்டையண்டே வருவர்" என்று ருக் வேதம் கூறுகிறது.
கருட புராணமும் கூறுகிறது "சுத்தி" என்று நாம கரணம் சூட்டப்படுகிறது.
"மாசுடைய பொன்னை அக்னியானது அம்மாசை மாத்திரம் போக்கி, அப்பொன்னை கெடுக்காமை போல கொழுனனோடு உயிர் விடும் புண்ணியவதியின் மேனியை மாத்திரம் அக்னியானவன் தகனிப் பானே யன்றி அவளைச் சிறிதும் வருத்தான். தாய், தந்தை, மகன், பேரன், அண்ணன், தம்பி முதலியோரையும் மற்றுமுள்ள சுற்றத்தாரையும், மனை முதலிய பொருள்களையும், உயிரையும் துறந்து, கணவனே தெய்வம், அவனைப் பிரிந்து வாழ்வது என்பது அடுக்காது என்று தனது கணவனுடனே துஞ்சும் உத்தமியை ஒப்பவர் உலகில் யாருள்ளார்? சகமனம் (உடன்கட்டை ஏற்றல்) செய்த புண்ணியவதி மூன்றரைக் கோடி தேவ வருஷ காலமும் சுவர்க்கத்தில் கணவனோடு இன்பம் துய்ப்பாள். அவ்வாறு நாயகனுடன் உடன்கட்டை ஏறி இறக்காத மங்கை எந்த ஜென்மத்திலும் துக்கமே அடைவாள்"
- இப்படி கூறுவது விஷ்ணு புராணம் (அத்தியாயம் 14)
அன்று ருக்வேதமும், விஷ்ணு புராணமும் கூறும் 'அர்த்தமுள்ள' ஆபாச இந்து மதத்தின் 'அர்த்த புஷ்டியான வாக்கிய மலர்களைத்தான்' இன்றைய ஆர்.எஸ்.எஸ். தலைவர் மோகன் பாகவத் பாச மணமாய்த் தூவுகின்றார்.
பாகவத் மட்டுமல்ல; உண்மையான இந்துக் கலாச் சாரத்தைத் தூக்கிப் பிடிக்கும் 'தூதுவர்கள்' யாராக இருந்தாலும் இவ்வாறு தான் கூறுவார்கள்.
மறைந்த காஞ்சி மூத்த சங்கராச்சாரியார் சந்திரசேகேந்திர சரஸ்வதி திருவாய் மலர்ந்ததென்ன?
"ஆஞ்சநேயரின் வாலில் வைத்த நெருப்பு ஸீதையின் பாதி வரத்யத்தால் (கற்புச் சக்தியால்) அவரைப் பாதிக் காமலேயே இருந்தது. குமாரில பட்டர் உமிக் காந்தல் அக்னியில் கருகின போது எதிரே நின்ற (சங்கர) ஆசார்யாளின் ஸாந்நித்யத்தால் அவருக்கு உஷ்ணமே தெரியாமல் ஜில் லென்று இருந்தது. அனேக பதிவிரதைகளுக்கு அவர் களுடைய பதி பக்தியினாலேயே சிதாக்னி சந்தனமாக இருந்திருக்கிறது. அவர் கட்டியிருந்த புடவை அத்தனை அக்னியிலும் எரியாமலே இருக்குமாம், அதை எடுத்து வைத்துப் பூஜை பண்ணுவதுண்டு" ('தெய்வத்தின் குரல்' இரண்டாம் பகுதி 'உடன்கட்டை ஏறுதல்' எனும் பகுதியில் பக்கம் 967,968).
அருமைச் சகோதரிகளே! இதுதான் அர்த்தமுள்ள இந்து மதக் கலாச்சாரத்தின் உச்சம். கணவன் இறந்த நிலையில் அவன் மனைவியை என்னென்னவெல்லாம் செய்வார்கள்?
பெண்களின் உணர்ச்சியை அழிக்கவும், அவர்களை சுயநினைவற்றவர்களாக ஆக்கவும் அபின் போன்ற போதைப் பொருட்களையும் ஊட்டுவார்கள். உடன்கட்டை ஏறவேண்டிய பெண்ணைக் குளிப்பாட்டி அவளின் உடலில் மஞ்சள் பூசி வாசனைத் திரவியங்களைத் தடவி நெற்றியில் குங்கும திலகம் இட்டு, விலையுயர்ந்த ஆடைகளை உடுத்தி; ஆபரணங்களை எல்லாம் பூட்டி அவள் விதவையாகையால் சுமங்கலிகளின் கண்களில் படக்கூடாது என்பதற்காக அவளது உடல் முழுதும் மலர்ந்த மலர்களால் மறையும்படி மூடி, அவளது மடியில் ஏராளமான எலுமிச்சம் பழங்களையும் கட்டி, சூடத்தையும் கட்டிவிட்டு மேளவாத்தியம் தாரை தப்பட்டை, முதலியவற்றுடன் கணவனின் பிணத்திற்குப் பின்னதாக ஊர்வலமாகச் சுடுகாட்டிற்கு அழைத்துச் செல்லுவார்கள்.
சுடுகாட்டில் 15 சதுர அடி பரப்பு உள்ளதாயும், இரண்டு முழ ஆழம் உள்ளதாயும் வெட்டப்பட்ட குழியில் அகில், சந்தனம், துளசி ஆகியவற்றின் கட்டைகளை அடுக்கி அதன்மீது இறந்தவன் சடலத்தை வைத்து ஈமக்கிரிகைகளைத் துவங்குவார்கள்.
விதவை மனைவியானவள் கணவன் சடலம் வைக்கப்பட்ட சிதையை மூன்று முறை வலம் வந்து தமது குலதெய்வத்தைக் கைகூப்பி வழிபடுவாள். பிறகு, தான் அணிந்து இருக்கும் நகைகளை எல்லாம் ஒவ்வொன்றாகக் கழற்றித் தமது உறவினர்களிடம் கொடுப்பாள். பிறகு, அவள் கையில் எண்ணெயை ஊற்றுவார்கள். அதை வாங்கித் தனது தலையில் தேய்த்துக் கொள்ளுவாள். பிறகு, மீண்டும் மூன்று முறை சிதையை வலம் வந்து ஈமப்படுக்கையில் தனது கணவனின் சடலத்தின் பக்கத்தில் படுப்பாள். பிறகு, கயிறிட்டு கட்டி மேலும் விறகுகள் அடுக்குவதுடன் எளிதில் தீப் பிடிக்கக்கூடிய உலர்ந்த இலைகள், வைக்கோல் முதலியவற்றைச் சிதையின்மீது போட்டுத் தீ வைப்பார்கள்.
இப்படித் தீ வைப்பதற்கு முன்னதாகவே விதவைப் பெண்ணின் உறவினர்கள் இரண்டு பச்சை மூங்கில்களைக் கொண்டு அப்பெண் சுடுபட்டு எழுந்து ஓடிவிடாத வண்ணம் அழுத்திப் பிடித்துக் கொள்ளுவார்கள்.
நெருப்பின் சூடு பொறுக்க மாட்டாமல் அந்தப் பெண் அலறும் சப்தம் வெளியே கேளாதபடி தாரை, தப்பட்டை, ஊதுகொம்பு முதலிய முரட்டு வாத்தியங்களை வேகமாக முழக்கிக் கொண்டே இருப்பார்கள். சில சமயங்களில் இப்படித் தீயில் இடப்பட்ட பெண்கள் சூடு பொறுக்க முடியாமல், எழுந்து ஓடுவதும் உண்டு. அப்படி எழுந்து ஓடும் விதவைகளை முரட்டுத் தடிகொண்டு அடித்து நெருப்பில் தள்ளிக்கொன்று சாம்பலாக்குவார்கள்.
இப்படிப் பெண்ணானவள் எழுந்து ஓடிவிடக் கூடாதே என்பதற்காக விதவை பெண்ணின் உறவினர்கள் தீ இடப்பட்ட உடன் அத்தீயில் குடங்குடமாக எண்ணெய், வெண்ணெய், நெய் முதலியவற்றைக் கொட்டி தீயின் வேகத்தை அதிகரித்துக் கொண்டே இருப்பார்கள். இந்தக் காட்டுமிராண்டித்தனமான கோரக் கொலை நிகழ்ச்சிகள் பழம்பெரும் பூமி, ஞான பூமி, புண்ணிய பூமி என்று புகழப்படும் இந்தப் பாரதத்தில் பண்டைக்காலம் தொட்டு சுமார் 130 ஆண்டுகளுக்கு முன்வரையிலும் ஆண்டுதோறும் ஆயிரக்கணக்காக நடந்த வண்ணமாகவே இருந்து இருக்கின்றன.
எத்தகைய மனிதநேயம் இந்த அர்த்தமுள்ள இந்து மதத்தில்? - நம்புங்கள், உண்மையான பத்தினிப் பெண்ணாக அவள் இருந்தால், அந்தப் பெண்ணை நெருப்பு சுடாதாம் - நம்புங்கள், சங்கராச்சாரியார் அப்படித்தானே சொல்லி யிருக் கிறார்.
ஆகா, எத்தகைய இளகிய உள்ளம், கருணா சாகரம்!
மனிதாபிமானமற்ற மட்டரகமான இந்தக் காட்டு விலங் காண்டித் தனத்தை மனம் பொறுக்காமல் ஒழித்திடத் தடை சட்டம் கொண்டு வந்தவர் ஆங்கிலேயர் ஆட்சியில் ஆளுநராக இருந்த லார்ட் வில்லியம் பெண்டிங்.
1829ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் திங்கள் 4ஆம் தேதியை மனித நேயத்துடன் மனிதகுலம் நினைவு கூர்ந்து போற்ற வேண்டும்.
கவர்னர் ஜெனரல் வில்லியம் பெண்டிங்கால் 'சதி' தடை செய்யப்பட்ட போது, இந்திய இராணுவத்தில் கமாண்டர் - இன் சீஃப் சர் சார்லஸ் நேப்பியரை பார்ப்பனர் குழு ஒன்று கண்டு தேசிய பழக்க வழக்கங்களில் தலையிடுவதில்லை என்று பிரிட்டிஷ் அரசு உறுதியளித்து இருப்பதை அவருக்கு நினைவூட்டியபோது, அதற்கு நேப்பியர் சொன்ன பதில்: "என்னுடைய தேசத்திலும் ஒரு வழக்கம் இருக்கிறது. பெண்களை உயிருடன் எரிக்கும் ஆண்களைத் தூக்கில் தொங்க விடுவதுதான் அந்தப் பழக்கம். நாம் எல்லோரும் நமது தேசங்களின் வழக்கப்படிதான் நடக்கிறோம்" என்றாரே பார்க்கலாம்.
(''The Week - அக்டோபர் 11 - 1987)
மதவாத வெறித்தனத்துடன் பெண்ணை துடிக்கத் துடிக்க தீயில் வைத்துக் கொளுத்திய கொடுமையை ஒழிந்த வெள்ளைக்காரன் இவர்கள் பாஷையில் 'மிலேச்சன்!'
ஈவுரக்கமின்றி பெற்ற மகளையும், உடன் பிறந்த சகோதரிகளையும் பதைக்கப் பதைக்கத் தீயிட்டுப் பொசுக்கும் குரூரம்தான் மகத்துவமாம் - இந்த அர்த்தமுள்ள இந்து மத அகராதியில்.
பிறப்பால் இந்து வாக்கப்பட்ட நமது தாய்க்குலம் உரக்கச் சிந்திக்க வேண்டிய தருணம் இது.
இங்கு ஒரு இந்து ராஜ்ஜியத்தை உண்டாக்கப் போகிறோம் என்று சொல்லுகின்ற ஆர்.எஸ்.எஸின் தலைவர் மோகன்பாகவத் - பெண்களின் சுயகவுரவம் என்பது உடன்கட்டை ஏறுவதுதான் இப்பொழுது சொல்லுகிறார்.
அதைத் தடுத்து விட்டார்களே என்று ஆவேசப்படுகிறார். இவர்கள் விரும்பும் இந்து ராஜ்ஜியம் இங்கு வந்தால் இதுதான் நடக்கும் எச்சரிக்கை! பிஜேபி ஆண்ட ராஜஸ்தானில் என்ன நடந்தது?
ரூப்கன்வரை மறந்து விட முடியுமா? சதிமாதா கோயில் இன்றும் இருக்கிறதே! இவர்கள் கூறும் இந்து ராஜ்ஜியம் அமைந்தால் உடன்கட்டை என்ற காட்டு விலங்காண்டித்தனம் தேவை என்று சட்டம் செய்ய மாட்டார்கள் என்று சொல்ல முடியுமா? எண்ணிப் பார்க்க வேண்டிய தருணம் இது.
இந்த இந்து ராஜ்ஜியம் விரும்பிகளுக்குப் பாடம் கற்பிப்பதில் முதல் வரிசையில் நிற்க வேண்டியது நம் நாட்டுத் தாய்மார்கள் அல்லவா! ஏன், பார்ப்பனப் பெண்கள்கூட சிந்திக்க வேண்டியவர்களே! இந்து ராஜ்ஜியம் வந்தால் ஒட்டு மொத்த பெண்களின் உரிமையே சதியில் எரிந்து விடும் - எச்சரிக்கை!
அன்னை மணியம்மையாரின் நூற்றாண்டு விழா ஆண்டு இது!
தாய்க் குலமே சிந்திப்பீர்!
- விடுதலை நாளேடு 12 10 19
